Ψυχιατρική

​Οι παθήσεις που άπτονται της ψυχικής σφαίρας συνήθως αναφέρονται ως ψυχικές ή ψυχολογικές ή ψυχιατρικές διαταραχές ή παθήσεις. Πρόκειται για ψυχολογικές ή συμπεριφορικές εκδηλώσεις που χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι το πάσχων πρόσωπο υποφέρει και/ή η ικανότητά του να λειτουργεί στην καθημερινή του ζωή είναι σοβαρά περιορισμένη.

Οι καταστάσεις που απασχολούν την ψυχιατρική δεν είναι μόνο οι αμιγώς ψυχολογικές παθήσεις αλλά και οι εκδηλώσεις σωματικών νόσων που επηρεάζουν την ψυχική ζωή. Η τρέχουσα ψυχιατρική μεθοδολογία κατηγοριοποιεί τις ψυχικές παθήσεις με βάση τις εκδηλώσεις τους και τις ομαδοποιεί με οδηγό την παρουσία ή την απουσία ορισμένων γενικών χαρακτηριστικών. Τέτοια χαρακτηριστικά είναι το άγχος, η κατάθλιψη, οι μεγάλες διακυμάνσεις της διάθεσης, η ψύχωση, οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, ο έλεγχος των παρορμήσεων κα.

Η ψυχιατρική ως μέρος της εφαρμοσμένης επιστήμης την ιατρικής διαθέτει μια ποικιλία διαγνωστικών και θεραπευτικών προσεγγίσεων απέναντι στις ψυχικές παθήσεις. Λόγω της ιδιαίτερης φύσης της, αντιμετωπίζει τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική νόσο με μια πιο ολιστική ματιά και προσπαθεί να αντικρίσει από πολλές γωνίες θέασης την ανθρώπινη κατάσταση, συνεκτιμώντας βιολογικές, ενδοψυχικές και κοινωνικές παραμέτρους. Εκτός από μια εξαιρετικά απαιτητική επιστήμη είναι και μια υψηλή τέχνη.

Η θεραπευτική της ψυχιατρικής χωρίζεται κατά κύριο λόγο σε δύο μεγάλες κατηγορίες: την ψυχοθεραπεία και τη φαρμακοθεραπεία.

Η ψυχοθεραπεία είναι η πρώτη θεραπευτική πρακτική που εφαρμόστηκε με επιτυχία για την αντιμετώπιση των ψυχικών παθήσεων.  Οι μέθοδοι της ψυχοθεραπείας βασίζονται σε διεργασίες που λαμβάνουν χώρα κατά τη διαπροσωπική αλληλεπίδραση μεταξύ του θεραπευόμενου και του θεραπευτή ή της θεραπευτικής ομάδας. Στόχος είναι η πρόκληση αλλαγών στον θεραπευόμενο ώστε να ξεπεραστούν προβλήματα που τον απασχολούν. Σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις και πρακτικές, από τις οποίες, άλλες παρουσιάζουν λίγες μόνο διαφορές μεταξύ τους και άλλες διαφέρουν θεμελιωδώς.

Η φαρμακοθεραπεία έπεται ιστορικά της ψυχοθεραπείας, καθώς τα πρώτα φάρμακα για την αντιμετώπιση ψυχικών παθήσεων εισήχθησαν στα μέσα του 20ού αιώνα. Τα φάρμακα, όταν χρησιμοποιούνται με γνώση και σοβαρότητα, αποτελούν πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του ψυχιάτρου. Μπορούν να δώσουν λύσεις σε προβλήματα που είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν με άλλους τρόπους ή να δράσουν σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία, όπου αυτό ενδείκνυται, ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

 

Η επιλογή
Σε κάθε περίπτωση,  το πρόσωπο που ζητά θεραπεία έχει τον τελευταίο λόγο στην επιλογή της θεραπευτικής οδού. Ο θεραπευόμενος συν-καθορίζει τις θεραπευτικές επιλογές μαζί με τον θεραπευτή, ο οποίος παίζει το ρόλο του καθοδηγητή - συμβούλου και όχι της αυθεντίας που, αφ' υψηλού, λαμβάνει και επιβάλει αποφάσεις.